Vliegen happen in de Outback en Sydney

Helaas moest ik afscheid nemen van mijn Australische familie, waar ik nog steeds heel veel contact mee heb, ik heb een soort van derde opa en oma erbij. Na een afscheidsfeestje te hebben gehad met een typische Australische bbq aan het strand vertrok ik naar de Outback. Het eerste wat ik van Alice Springs zag waren kotsende aboriginals.. Niet echt een goede eerste indruk en het bevestigde de verhalen die ik onderweg hoorde van dronken aboriginals en dat het een onveilige stad was waar ik in het donker echt niet alleen mocht lopen. En helaas klopte het. Ik voelde me er totaal niet op mijn gemak. Het leek wel alsof als al het uitschot van Australië in Alice Springs woont.. Overal zijn dronken mensen, ze stinken en ik werd alleen maar nageschreeuwd. Dat ben ik normaal ook wel gewend (om de opmerkingen voor te zijn) maar dit was niet prettig. Ik was blij als ik een normaal iemand tegen kwam. In winkels hangen allemaal aboriginals rond, liggen lege blikjes drank en is het personeel drukker om iedereen er fatsoenlijk bij te laten lopen dan dat ze aan het werk zijn.

Gelukkig was ik hier maar een dag en vertrok ik de volgende ochtend naar de Outback. Ik ben zo blij dat ik geluisterd heb dat ik dit echt moest doen, want het was al het geld meer dan waard. Het weerbericht was high fourties and a lot of thunderstorms.. Onderweg hebben we ook enorm veel regen gehad. De wegen waren soms niet meer te zien en alles stond blank. Voor een woestijn is dat erg uniek, en voor deze plek dus ook. Van 2000 tot 2010 hadden ze gewoon 10 jaar geen regen gehad.. Als Nederlander droom je soms van een dag geen regen, maar 10 jaar zonder is echt veel. Ook zijn er enorm veel vliegen in de outback, je bent alleen maar met je handen aan het wapperen om de vliegen te verjagen.

Onze eerste stop was natuurlijk Urlulu om er omheen te lopen (8km en dan nog was ik niet op de helft) en de zonsondergang te bekijken. Hier wonen ook de ‘normale’ aboriginals, die werken voor hun geld en allemaal mooie souvenirs maken. Slapen deden we in de buitenlucht in een swag onder de sterrenhemel. Veel slapen zat er alleen niet in, elke dag werden we om 3.50 wakker gemaakt om de zonsopgang bij de Urlulu te zien. Dit was echt geweldig en het vroege opstaan waard. Ik kreeg een soort lion king gevoel en kon er uren naar kijken. Verder heb ik er vooral veel gelopen en de kings canyon gezien, een kleine grand canyon. Dit was zo gaaf, echt adembenemend mooi. Daar heb ik ook een helikoptervlucht gedaan wat ik niet had willen missen. Omdat ik zo enorm enthousiast over de helikoptervlucht was mocht ik voorin zitten en dat was natuurlijk de beste en mooiste plek! Toen besefte ik me wel hoe blij ik mag zijn dat ik deze reis mag en kan maken! (Lekker cliché)

Om kerst en oud&nieuw te vieren ging ik terug naar Sydney waar ik Niels weer zag. Hoewel we totaal geen kerstgevoel hadden hebben we kerstmutsen gekocht om in de stemming te komen. Dat hielp alleen niet echt: ik miste de kerstversiering, Sissi op tv en de enorme kou. Samen met Morgan en twee mannen die ik ontmoet had in de Outback hebben we kerst gevierd: eten & daarna chillen op het strand. Tweede kerstdag kennen ze hier niet dan is de start van de uitverkoop en is alles open.

Ik moet wel wennen aan de kou. Daar lach je natuurlijk om als je in Nederland bent maar ik heb 6 weken lang 36 graden gehad. In Sydney was het 22 en soms zelfs 11 graden waardoor ik het enorm koud had en het liefst warme chocolademelk dronk. Slapen deed ik in een enorm dikke trui omdat ik het maar niet warm kreeg.

De tijd in Sydney was vooral mensen weer ontmoeten die ik eerder had ontmoet tijdens mijn reis. Enorm gezellig om iedereen weer te zien. Ik was nog mijn portemonnee vergeten in de bus met alles erin.. Normaal heb ik altijd creditcard en pinpas apart maar nu natuurlijk niet. Gelukkig was ik het vergeten bij de eindhalte dus zijn we de straat over gestoken en gewacht tot de bus weer zou komen. Ik herkende de buschauffeur wat mijn geluk was want de bus had ineens een ander nummer. En gelukkig lag mijn portemonnee nog op de plek waar ik gezeten had. Dikke stress maar ik kon er gelukkig om lachen. Het enige waar ik mij zorgen om maakte was het vertellen aan mijn moeder (jij raakt ook altijd alles kwijt! Wat volgens mijzelf altijd wel meevalt..)

Met Oud&Nieuw moesten we natuurlijk een mooi plekje hebben zodat we de brug en het operahuis konden zien en dat is gelukt! De weg werd afgesloten waardoor we een goede plek hadden zonder dat het te druk werd. Het vuurwerk was super mooi om te zien. Daarna nog door naar een feest waarvoor we kaartjes gekocht hadden om het nieuwe jaar goed in te luiden. De volgende ochtend de wekker gezet om het nieuwe jaar op de Nederlandse tijd in te luiden. Top 2000 aan en even met mijn ouders bellen.

Aangezien mijn familie vorig jaar al fanatiek was en meedeed aan de nieuwjaarsduik kon ik natuurlijk niet achterblijven. Alleen koos ik een oord warmer oord uit dan zijn.. Bondi beach! Een Nederlander had een evenement georganiseerd inclusief nieuwjaarsduik, Unoxmuts, kroketten, frikandellen en pannenkoeken. Het was voor iedereen op het strand een heel happening: 200 Nederlanders die het Wilhelmus zingen, hup Holland hup en Holland scanderen en daarna hardlopend de zee in gaan. De rest van de dag liggend op het strand doorgebracht en als ik eerlijk ben heb ik nooit zon goede nieuwjaarsdag gehad.

Nu zit ik in het vliegtuig op naar Nieuw Zeeland. Helaas moest ik weer verder omdat mijn visum verloopt want ik was het liefst nog langer in Australie gebleven. Het is zo’n mooi land en ik heb er enorm genoten. De mensen zijn heel aardig, de hele layback cultuur is geweldig en zelfs als een feestdag hier in het weekend valt krijg je de maandag vrij als compensatie.. Ideaal toch? Maar Nieuw Zeeland is natuurlijk ook geen straf om naartoe te gaan!

We hebben in NZ een auto gekocht, waar we de komende maand mee zullen rondreizen. Echt heel veel zin in!